Kot cmentarny
(Podziękowanie Duszka)

Widziałem łzy tych, którzy stracili bliskich,
słyszałem głosy tych, którzy już odeszli,
mijali mnie nie patrząc, oni - wszyscy
myślałem, że przystaną, ale. przeszli.

Klękali przy grobach smutno zamyśleni,
a duchy przodków załamywały ręce,
bezgłośnie wołając w daremnej nadziei -
rozejrzyj się, patrz, kot, i tu, jest ich więcej...

Rozejrzyj się - kot się modlitwą nie naje!
I stał się cud - ktoś mnie zobaczył na śniegu,
wziął do domu, który wydał mi się rajem...
Dziękuję, żeś przystanął, zatrzymał w biegu...



Zawartość tej strony jest wartością intelektualną, chronioną prawem autorskim.
Nie dopuszcza się kopiowania, przetwarzania bądź modyfikowania zawartych tu treści bez zezwolenia.
Cytowanie wyłącznie z podaniem autora.
Wierszy z zakładki "Dedykacje" proszę nie cytować.

Kontakt:

Marta "Majorka" Chociłowska-Juszczyk
e-mail: marteusz@gmail.com                                                                                             Design by morigan © 2010 All rights reserved