Majorkowo - wiersze z kotem

Gość

Wyjrzałam nocą przez okno,
świat w deszczu prawie tonął,
na dachach błyszczały krople,
w noc taką lepiej być w domu...

W deszczu mignęła z daleka,
po dachach skacząca, zwinna,
smoliście czarna sylwetka
czająca się przy kominach.

Nie był to diabeł kulawy,
choć tak zwą Asmodeusza,
lecz kot, co z gracją i wprawą
po dachach tych się poruszał.

Zaglądał w okien kwadraty,
w okna uśpione i w jasne...
Podglądać chciał ludzkie światy?
Czy porównywać chciał z własnym?

Co robił tam o tej porze,
czy miał jakieś ważne sprawy?
Szukał schronienia, a może
był po kociemu ciekawy?

Kiwnęłam mu z okna ręką:
Wejdź, proszę, zostań mym gościem!
Wszedł, otarł się o mnie miękko,
Został do rana i... poszedł.

Zawartość tej strony jest wartością intelektualną, chronioną prawem autorskim.
Nie dopuszcza się kopiowania, przetwarzania bądź modyfikowania zawartych tu treści bez zezwolenia.
Cytowanie wyłącznie z podaniem autora.
Wierszy z zakładki "Dedykacje" proszę nie cytować.

Kontakt: